و دلیل تویی...

کلام تلخ ولی صادقانه را بپذیر

بهانه است؟ چه بهتر! بهانه را بپذیر

چو برده ای که امیدش به روز آزادی است

صبور باش و به تن تازیانه را بپذیر

پرنده بودن خود را مبر ز یاد ولی

کنون که در قفسی آب و دانه را بپذیر

نشاط عشق به رنج وجود می ارزید

ملال این سفر جاودانه را بپذیر

کسی برای ابد با کسی نمی ماند 

زمانه است رفیقا! زمانه را بپذیر

فاضل نظری

و دلیل تویی......

دلم گرفته از این برزخ زمستانی  بیا که بر تن سردم غزل بپوشانی  تمام پیکر من انجمادِ بهمن سرد  چگونه ذوب شوم در دلت به آسانی  همیشه در عطش واژه‌های ملتهبم  ببار بر منِ تشنه ،  هوای بارانی !   کجای حادثه بودی ،  کجای قصه‌ی من ! که از تو زاده شده لحظه‌های طوفانی من و شقایق و شب درد مشترک داریم شهود ِ وسوسه در بسترِ پریشانی تو فرق می‌کنی اما ،  شبیه آینه‌ها  پر از تبسم یاسی ، زلال و روحانی  ببخش اجازه ندارم که عاشقت باشم  منی که عاشقم و بی‌اشاره می‌دانی  شبیه نبض ِ سراسیمه بی‌قرارِ توام  تو بی‌خیال نشستی و شعر می‌خوانی ؟ پروین نوروزی و دلیل تویی......ادامه مطلب

هنوز آن لب حیران کننده را داریدو چشم بی سروسامان کننده را داری هنوز شیطنتِ راندن از بهشت در آن دو سیبِ عاصیِ شیطان کننده را داری نبند مویت را! خاطرِ دلم جمع است اگرچه زلف پریشان کننده را داری پریّ قصه ای و من عروسکی چوبی بیا که آن دمِ انسان کننده را داری! به نیشخند تو می میرم و نمی میرم که نوشداروی درمان کننده را داری به پای عشق تو می سوزم و نمی سوزم که خنده های گلستان کننده را داری تو آتشی، تو هوایی، تو بوی آب و گِلی همه عناصر ویران کننده را داری #مهدی_عابدی و دلیل تویی......ادامه مطلب

چمدان دست گرفتم که بگویی نروم؛ تو چرا سنگ شدی راه نشانم دادی؟؟؟؟

طرف دلتنگ همیشه ما بودیم...ایلهان برک

گفتم به خویش، دردِ مرا چاره می‌کند
پلکی نگاه بر منِ آواره می‌کند
از قاصدان سراغ گرفتم؛ گریستند!
گفتند: "نامه‌های تو را پاره می‌کند"
حسین دهلوی

زخم را پنهان کن حتی از خودت
جز نمک در مُشتِ دنیا هیچ نیست

و دلیل تویی......

چمدان دست گرفتم که بگویی نروم؛ تو چرا سنگ شدی راه نشانم دادی؟؟؟؟

طرف دلتنگ همیشه ما بودیم...ایلهان برک

گفتم به خویش، دردِ مرا چاره می‌کند
پلکی نگاه بر منِ آواره می‌کند
از قاصدان سراغ گرفتم؛ گریستند!
گفتند: "نامه‌های تو را پاره می‌کند"
حسین دهلوی

زخم را پنهان کن حتی از خودت
جز نمک در مُشتِ دنیا هیچ نیست

و دلیل تویی......

وقتی ورای پیرهنت دوست دارم اتیعنی نیاز من به تو از حد گذشته استگاهی نگاه می کنم به خودم فکر می کنماین سال ها چقدر به من بد گذشته استسخت است گفتن همه ی ناشنیده هاماز سخت پوستی که منم حرف میزنمگاهی دراز می کشم و خیره ام به سقفبا تکه پاره های تنم حرف میزنماین شعر را برای تو که شخص سومیوقتی نوشته ام که از این ایل رد شدمگاهی خدا چه دیر به دادم رسیده استتا او عصای من شود از نیل رد شدموقتی که سرزمین تو یک پیرهن شوداصلن عجیب نیست که با دگمه دلخوشیهر دگمه از تو رو به جهانی ست واشدهاصلن عجیب نیست کنار تو خودکشیگاهی خلاف آب شنا کرده ام ولیماهی خلاف هم بپرد باز ماهی استمجبورم انتخاب کنم:مرگ یا که مرگوقتی میان مردن و مردن دو راهی استگاهی عجیب خسته ام از آکواریومدندان سرخ کوسه مگر ساحلم شودمن سال هاست مُردم و باور نکردنی ستآنکس که دوست داشتم اش قاتلم شودمن سال هاست مرده ام و فکر می کنیمی شد که بیت های مرا امتداد دادتشویق می کنیّ و فقط گریه میکنماین شعر،شعر زندگی ام را به باد دادوقتی نگاه می کنی عینک بزن که گاهکبریت های سوخته هم سوزش آورندگاهی نگاه می کنم به تو و فکر می کنمیک روز روی دست تو من را می آورنداین شعرها برای تو که شخص سومیاز اتفاق های نباید گذشته استگاهی فقط نگاه کن و فکر کن که دراین سال ها چقدر به من بد گذشته استآنا لمسو و دلیل تویی......ادامه مطلب

چمدان دست گرفتم که بگویی نروم؛ تو چرا سنگ شدی راه نشانم دادی؟؟؟؟

طرف دلتنگ همیشه ما بودیم...ایلهان برک

گفتم به خویش، دردِ مرا چاره می‌کند
پلکی نگاه بر منِ آواره می‌کند
از قاصدان سراغ گرفتم؛ گریستند!
گفتند: "نامه‌های تو را پاره می‌کند"
حسین دهلوی

زخم را پنهان کن حتی از خودت
جز نمک در مُشتِ دنیا هیچ نیست

و دلیل تویی......

بازنشر

دلتنگم و دلگیر، مگر ابر بهارم؟
کو چاره به جز اینکه در این گوشه ببارم؟

ای قایق توفان‌زده، ای دل! به چه امید
گفتی که تو را باز به دریا بسپارم؟

موجم که شنید از لب ساحل دم آخر:
برگرد، به غیر از تو کسی نیست کنارم

ابرم که بریدم دل از اعماق تهی تا
بر شانه‌ات ای کوه کمی سر بگذارم

دلتنگم و دلگیر ولی چاره ندارم
جز اینکه تو را چون همگان دوست بدارم
مژگان عباسلو

و دلیل تویی......

چمدان دست گرفتم که بگویی نروم؛ تو چرا سنگ شدی راه نشانم دادی؟؟؟؟

طرف دلتنگ همیشه ما بودیم...ایلهان برک

گفتم به خویش، دردِ مرا چاره می‌کند
پلکی نگاه بر منِ آواره می‌کند
از قاصدان سراغ گرفتم؛ گریستند!
گفتند: "نامه‌های تو را پاره می‌کند"
حسین دهلوی

زخم را پنهان کن حتی از خودت
جز نمک در مُشتِ دنیا هیچ نیست

و دلیل تویی......

نشسته‌ای و نگاه تو خیره بر ماه است همیشه دلخوری‌ات با سکوت همراه است خدا کند که نبینم هوای تو ابریست ببخش! طاقت این دل عجیب کوتاه است همیشه دل نگران تو بوده‌ام، کم نیست همیشه دل نگران ِ کسی که در راه است... بتاز اسب خودت را ولی مراقب باش که شرط ِ بردن بازی سلامت شاه است نمی‌رسد کسی اصلا به قله‌ی عشقت گناه پای دلم نیست! راه، بیراه است به کوه ِ رفته به بادم‌، نسیم تو فهماند، که کاه هرچه که باشد همیشه یک کاه است ببند پای دلم را به عشق خود‌، این دل شبیه حضرت چشم تو نیست! گمراه است به بغض چشم تو این شعر، اقتدا کرده‌ست که طاعت شب و روزش اقامه‌ی آه است قصیده هرچه کند عشق را نمی‌فهمد عجیب نیست که چشمان تو غزل خواه است تو هستی و همه‌ی درد شعر من این جاست؛ که با وجود تو بغضم شکسته‌ی چاه است رویا باقری و دلیل تویی......ادامه مطلب